Moi kochanie, wszystkim zycze milego odpoczynku. Co do zdjec to niestety przerasta to moje mozliwosci - na razie:)
Moj weekend zapowiada sie niestety pracowicie - przymiarka do przeprowadzki i musze wypucowac nowo zakupiona - ale uzywana lodowke. Poza tym pierwsze zadanie zlecone przez Anette czyli podlac 4 nowo zakupione roslinki (to chyba znak ze idzie wiosna!!!). No i reszta zakupow... Male rzeczy, duze rzeczy, mam nadzieje ze niezbyt drogie rzeczy!
Czy ktokolwiek z Was moze obejrzec moje zdjecia?
Czy pisalam juz jak tutaj zimno? W nocy temperatura spada do zera, domy sa nieogrzewane i lapia mnie dreszcze. Spie w polarze, w spiworze i pod koldra. W dzien za temperatura szybko rosnie, o szostej slonce juz swieci i na niebie zadnej chmurki........O 17.30 robi sie jednak ciemno i zimno....Do tego bardzo suche powietrze, w nocy budze sie nie mogac oddychac.... Podobno przechodzi, po jakim czasie jednak???
Nie moge sie doczekac lata. Tak po cichu, bo glosno sie do tego nie przyznam...
Tym czego najbardziej zazdroszcze Marianne - mojej bezposredniej szefowej z kilkunastoletnim doswiadczeniem w roznych krajach rozwijajacych sie (Papua Nowa Gwinea, Zambia i teraz juz 5 lat w Namibii) jest jej niezwykla kreatywnosc. Ta kreatywnosc przejawila sie np. w ubiegly czwartek, kiedy wracajac z kolejnego srednio udanego spotkania w sprawie mieszkania, wpadla na pomysl aby zapytac jej najblizszych sasiadow, czy nie maja jakiegos pomyslu dotyczacego potencjalnego accomodation dla mnie.
I sasiadka - Namibijka niemieckiego pochodzenia z von przed nazwiskiem - spontanicznie pokazala nam przepiekne mieszkanie ktore chca wynajac. Jej przyjaciel i ojciec 4 letniego dziecka jest Dunczykiem prowadzacym w Windhoek klinike. A ona sama zajmuje sie domem i probuje odzyskac prywatnosc w zwiazku z faktem ze dziecko - Sebastian - w koncu poszedl do przedszkola...
No coz mieszkanie sliczne i polozenie rowniez - z widokiem na cale miasto i co najwazniejsze 5 minut do biura i 10minut do centrum. Duza lazienka z wanna (sic!), dwa pokoje i kuchnia. Plus mozliwosc korzystania z basenu (w lecie bo teraz za zimno)... Az sie balam zapytac o cene wynajmu, w zamian opowiedzialam pol prawdziwa historie jak to moj pracodawca nie zapewnil mi accomodation i jak malo mam pieniazkow... No i Annette zaczela sie powaznie zastanawiac jak mi pomoc.
Po dwoch dniach tego zastanawiania sie i wydzwaniania do mnie co 2 godziny oraz spotkania z domownikami (prawie jak rozmowa kwalifikacyjna) ustalilysmy co nastepuje: cena wynajmu do zaakceptowania przeze mnie + pomoc w zorganizowaniu mebli (maja farme na ktorej jest duzo niepotrzebnych sprzetow) + moja ewentualna pomoc przy dziecku.
Wow. Wprowadzam sie w przyszlym tygodniu jak tylko zainstaluja mi kuchenke i kupie lodowke. Maly Sebastian mowi czterema jezykami i jest slodki. A Anette - jego mama cieszy sie na towarzystwo doroslej osoby w domu. Mam nadzieje ze to byl szczesliwy zbieg okolicznosci:)